کفشهایم کو؟

گفتم این عید به دیدار خودم هم بروم

دلم از دیدن این آینه ترسید چرا؟

 

این بیت علاوه بر زیباییش یه دلگیری هم داره. چه خوب می شه این سال نو به دیدار خودمون هم بریم. من فک می کنم از بس دلبستگی داریم و هر کس از ما یا از بین ما می ره یه تکه ای از وجودمون رو می بره، بخاطر همین وقتی با خودمون روبرو می شیم می ترسیم! با یه آینه _ دل_ چند تکه روبروییم!

ولی به قول دکتر کدکنی:

گر دل شکست ما را، نقصِ صفای ما نیست ...

ان شا الله تو سال جدید خوشبخت و شاد باشیم و از لحظه لحظه هامون بهترین استفاده رو ببریم. سال جدید بدونیم واسه چی داریم نفس می کشیم. واسه چی زنده ایم و واسه چی درس می خونیم یا تلاش می کنیم...

خیلی از عزیزان امسال در بین ما نیستن؛ درسته می گن "خاک سرده"؛ این خاک سرد باعث تحمل می شه ولی باعث نمی شه از خاطر ما برن.

به قول شهریار " نه گمان دار که رفتی و فراموش شدی "

ان شا الله روح همشون در آرامش باشه.

(این مسیریه که دیر یا زود باید هممون بریم!)

 

التماس دعا

 

اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

کفشهایم کو؟...