کفشهایم کو؟

داشتم فکر می‌کردم شعر چیست؟تعاریف زیادی از شعر وجود دارد. ولی واقعا شعر، همه آن تعریف‌ها نیست و قطعا فراتر است. حس و عاطفه و خیال و شهود که در قالب کلمه نمی‌گنجد. استاد مهرداد اوستا در قصیده‌ی زیبایش شعر را «عشق، هنر، مهر، سخن، زندگی» می‌داند. این قصیده درباره شعر و شاعران فارسی است. چند بیتی از این قصیده‌ی زیبا را اینجا می‌نویسم:شعر، همان شرم، کرشمه، عفافشعر، همان جاذبه دختریشعر، همان سادگی کودکیشعر، همان عاطفت مادری.شعر، همان پرتو سینا و طورشعر، نه حیلت‌گری سامریشعر، همان عشق، همان زندگیشعر، سرافرازی و نام‌آوریدقیقا شعر همان زندگی است. معانی بلندی به انسان هدیه می‌دهد. شعر و کلا ادبیات و هنر، نوعی تاب آوری است. بعضی از ابیات، توان زندگی ما را بالا می‌برند؛ چون معانی والایی به ما می‌دهند. گاه این ابیات عرفانی است و گاه زمینی. مانند دو بیت زیر از سعدی شیرین سخن:سخت زیبا می‌روی یکبارگیدر تو حیران می‌شود نظارگیخستگانت را شکیبایی نماندیا دوا کن، یا بکش، یکبارگی...پ ن: پیوند زیر مطلبی است درباره «تجربه زیسته کاربران از عشق و شعر»«زبان ساده‌ی عشق» بخوانید, ...ادامه مطلب