داشتم فکر میکردم شعر چیست؟
تعاریف زیادی از شعر وجود دارد. ولی واقعا شعر، همه آن تعریفها نیست و قطعا فراتر است. حس و عاطفه و خیال و شهود که در قالب کلمه نمیگنجد. استاد مهرداد اوستا در قصیدهی زیبایش شعر را «عشق، هنر، مهر، سخن، زندگی» میداند. این قصیده درباره شعر و شاعران فارسی است. چند بیتی از این قصیدهی زیبا را اینجا مینویسم:
شعر، همان شرم، کرشمه، عفاف
شعر، همان جاذبه دختری
شعر، همان سادگی کودکی
شعر، همان عاطفت مادری
.
شعر، همان پرتو سینا و طور
شعر، نه حیلتگری سامری
شعر، همان عشق، همان زندگی
شعر، سرافرازی و نامآوری
دقیقا شعر همان زندگی است. معانی بلندی به انسان هدیه میدهد. شعر و کلا ادبیات و هنر، نوعی تاب آوری است. بعضی از ابیات، توان زندگی ما را بالا میبرند؛ چون معانی والایی به ما میدهند. گاه این ابیات عرفانی است و گاه زمینی. مانند دو بیت زیر از سعدی شیرین سخن:
سخت زیبا میروی یکبارگی
در تو حیران میشود نظارگی
خستگانت را شکیبایی نماند
یا دوا کن، یا بکش، یکبارگی...
پ ن: پیوند زیر مطلبی است درباره «تجربه زیسته کاربران از عشق و شعر»
«زبان سادهی عشق»
کفشهایم کو؟...
ما را در سایت کفشهایم کو؟ دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : heyranii بازدید : 65 تاريخ : دوشنبه 10 بهمن 1401 ساعت: 17:17